Is the great bear a lonely bear

Ief Spincemaille, 2005

Credits: Concept: Ief Spincemaille; Video: Klaas Verpoest; Production: De Filmfabriek

In a half dark room a large cage hangs approximately 2 meters above the ground.A ladder allows you to climb up to the cage and put your head inside of it. A television stands inside. On this TV the spectator sees himself: he stands on a ladder with his head in a cage. Behind himself he hears noises and footsteps. On the television a man appears on screen. He examines the spectator for half a minute, and gets out off the picture again. A few moments later he returns, he strolls around, does something, does nothing and involves the spectator in his endless trouble. Between both ‘persons’ unfolds a game of looking and being looked at, speaking and listening. The man asks questions and writes texts on the ground. All fruitless attempts: the spectator is real, the actor remains a film character.

Is the Great Bear a Lonely Bear is is a one-person-cinema. Witness and actor try to communicate with each other in a space somewhere between cinema and reality. The spectator becomes part of the movie, the actor becomes more real than a filmcharacter. Between both arises a game of looking at and being watched, listening and being heard. Because of the technical manipulation of live and pre-recorded images, we create a fascinating space, a flawed space on the border between real and not real.

Een grote kooi hangt in een halfdonkere kamer ongeveer 2 meter boven de grond. Met een ladder kan je in de soort van box klimmen en je hoofd binnensteken. Binnen staat een televisie. Op de tv ziet de toeschouwer zichzelf: hij staat op de ladder met zijn hoofd in de kooi. Achter hem hoort hij geluid en voetstappen. Op het televisiescherm verschijnt een man. Hij bekijkt de toeschouwer voor een halve minuut en loopt weer uit beeld. Enkele ogenblikken later komt hij terug in beeld, hij loopt wat rond, doet iets, doet niets… Tussen beide personen start een spel van kijken en bekeken worden, praten en luisteren. De man stel vragen en schrijft teksten op de grond. Allemaal vruchteloze pogingen, want de toeschouwer is echt, maar de acteur blijft een filmkarakter.

Is the great bear a lonely bear is een cinema-voor-één-persoon. Toeschouwer en acteur proberen te communiceren met elkaar in een ruimte tussen cinema en realiteit. De toeschouwer wordt deel van een film, de acteur wordt reëler dan een filmpersonage. Door de technische manipulatie van live en pre-opgenomen beelden, wordt er een fascinerende plek gecreëerd, een ruimte tussen realiteit en illusie.