Contour
Mats Dekock, 2019
Concept & realisation: Mats Dekock / Production: Werktank / With the support of the Flemish authorities
Previously
2019 - KIKK festival, Namur (Belgium)
2021 - iMAL, Brussels (Belgium)
“Contour” is a kinetic light installation that reconstructs the mental spaces of film environments. It cuts spatiality out of a steel plate, which is rotated until it becomes a revolving space, which comes to life when highlighted.
It is an interdisciplinary translation between architecture and film, by focusing on the phenomenology of perception and persistence. These help us with the interpretation and processing of visual stimuli. A cinematic environment is experienced and interpreted. “Contour” creates the mental reconstructions and representations from “Russian Ark”, a cinematic experience of Alexander Sokurov.
In this film, a single continuous shot connects the entire story line through the halls and corridors of the Hermitage in St Petersburg.
We, the audience, follow the perspective of the camera on its path through the interior spaces of time.
Architecture is the connecting path between the moment and the experiences. Architecture places them on a time axis. Architecture here is the trail, the framework on which moments are built, the screen on which moments are projected.
The viewer follows the path and perspective of the camera, in confrontation with the architectural environment. The viewer takes the position, follows the trajectory of the moments, follows the position in the space. The camera has a position, a direction and a trajectory. It does not look back, it does not hide what lies behind the viewing direction. This forces us as a viewer to make a mental image of the total, a representation of reality that gives us a sense of overview and coherence. A mental image as an interpretation of spatiality, which interpolates over the cinematic shadow of the dark and invisible side of the camera.
Just like archaeologists, who reconstruct the whole through the juxtaposition of the fragments of the past, we interpolate as a viewer of the camera images into a sense of uncluttered spatiality.
“Contour” is an attempt to translate the experienced spaces into a reconstructed environment, on the edge between architecture (the model) and film (the ephemeral).
“Contour” is een kinetische lichtinstallatie die de mentale ruimtes van filmomgevingen wil reconstrueren. Het snijdt de ruimtelijkheid uit een vlakke staalplaat, die geroteerd wordt tot ze omwentelde ruimte wordt, die tot leven komt in het licht.
Het is een interdisciplinaire vertaling tussen architectuur en film, door te focussen op de fenomenologie van de perceptie en de persistentie. Deze helpen ons bij de interpretatie en verwerking van visuele stimuli. Een filmische omgeving wordt ervaren en geïnterpreteerd. “Contour” creeërt de mentale reconstructies en representaties uit “Russian Ark”, een filmische ervaring van Alexander Sokurov.
In deze film verbindt een enkele doorlopende opname de volledige verhaallijn door de hallen en gangen van de Hermitage in Sint-Petersburg. Wij, het publiek, volgen het perspectief van de camera op zijn pad door de binnenruimtes van de tijd.
Architectuur is hier het verbindend pad tussen de momenten en de ervaringen. Architectuur plaatst ze op een tijdsas. Architectuur is hier het spoor, het geraamte waarop momenten worden gebouwd, het scherm waarop momenten worden geprojecteerd.
De kijker volgt het pad en het perspectief van de camera, in confrontatie met de architecturale omgeving. De kijker neemt het standpunt in, volgt het traject van de momenten, volgt de positie in de ruimte. De camera heeft een standpunt, een richting en een traject. Het kijkt niet terug, het verhult niet wat er achter de kijkrichting ligt. Dat dwingt ons als kijker een mentaal beeld te maken van het totaal, een representatie van de werkelijkheid die ons een gevoel van overzicht en samenhang geeft. Een mentaal beeld als interpretatie van de ruimtelijkheid, die interpoleert over de filmische schaduw van de donkere en onzichtbare kant van de camera.
Net als archeologen, die het geheel reconstrueren door de juxtapositie van de scherven van het verleden, interpoleren wij als kijker de scherven van de camerabeelden tot een gevoel van overzichtelijke ruimtelijkheid.
“Contour” is een poging om de ervaren ruimtes te vertalen in een gereconstrueerde omgeving, op de rand tussen architectuur (het model) en film (het efemere).
